Blogger Sofie stelt zich voor!

Mijn naam is Sofie en vanaf heden ga ik bloggen op de website van de Bushcraftshop. Ik ben een 36 jarige meid uit het verre België en ben net zo gek op natuur en het buitenleven als jullie! Eerst en vooral wil ik duidelijk maken dat ik geen expert ben. Mijn bedoeling is om via mijn blog jullie mee te nemen op mijn avonturen en leermomenten.

(Avondwandeling in natuurpark Ter Hills, Dilsen-Stokkem, België, 2018)

Hoe is het bij mij allemaal begonnen?

Vijf jaar geleden heb ik een grote omwenteling doorgemaakt. Ik was op zoek naar mezelf en naar wat mij eigenlijk gelukkig maakte. Voor veel mensen zijn dit logische zaken maar voor mij was het een groot vraagteken.

Ik heb toen via veel omwegen ontdekt dat ik mij het gelukkigst voel in de natuur. Ik vind daar rust, rust die ik als gevoelig mens niet vind in het drukke dagelijkse leven vol gekke verwachtingen en verplichtingen. Ik ging in het begin vooral veel wandelen. Helemaal alleen van ’s morgens tot ’s avonds. En hoe meer ik het deed, hoe meer ik buiten wou zijn. Ik werd verslaafd! 

Mijn volgende stap was alleen buiten slapen. Het leek mij heel erg eng maar toch was ik nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar het leven en de geluiden ’s nachts. Ik ging toen met een klein tentje op een paalcamping slapen, of bivakzone zoals we in België zeggen. Die bewust avond toen het donker werd stelde ik mij de ergste dingen voor, van nachtelijke bezoekjes van een seriemoordenaar tot vleesetende eekhoorns. Ok, dat laatste is overdreven :) Uiteraard is er die nacht niets gebeurd en in de vroege ochtend werd ik wakker door het geluid van tsjilpende vogels en de zonnestralen van de opkomende zon. Heerlijk…

Ik heb het sindsdien al vele malen gedaan en heb helemaal geen schrik meer. Ik vraag me zelfs af waar ik ooit schrik voor gehad heb. Ik doe nu vooral aan wildkamperen met mijn hangmat en tarp en vermijd liever paalcampings omdat ik mij veiliger voel ergens alleen in een bos dan op een paalcamping waar nog andere mensen komen. Maar daarover een andere keer meer.

(Vogezen, Frankrijk 2018) 

Drie jaar geleden leerde ik mijn huidige vriend Angelo Valkenborgh kennen die ook verslaafd is aan het buitenleven. Hij bracht mij in contact met de beginselen van bushcraft, een voor mij toen onbekend woord, en een hele wereld ging voor mij open. Bushcraft trok mij direct heel erg aan omdat ik graag mijn plan wou kunnen trekken in de natuur.

Ik besefte toen dat ik maar weinig wist van de natuur en het leven in de natuur. Net als de meeste moderne mensen was ik hiervan vervreemd. Als ik vroeger naar de natuur keek, zag ik bomen, struiken, onkruid en met veel geluk af en toe een dier. Als ik nu naar de natuur kijk kan ik bijna alle inheemse bomen benoemen, herken ik veel planten, welke eetbaar zijn en welke niet, eetbare paddenstoelen, zie ik sporen van dieren en herken ik natuurlijke materialen die mij van nut kunnen zijn. Hierdoor is ook mijn manier van wandelen veranderd.

Als ik vroeger wandelde, dan wandelde ik door het bos als een blinde olifant. Ik zag enkel het pad en liep daarbij op een tempo alsof ik dringend een bus moest halen. Mijn vriend klaagde daarin in het begin altijd over. Nu klaagt hij vooral dat ik te traag ben. Als ik nu naar de natuur kijk zie ik een hele wereld en moet ik altijd wel eens ergens stoppen om dat plantje of die boom wat beter te bekijken. Terwijl ik vroeger een uurtje deed over 5 km doe ik er nu soms een hele dag over. Je ziet, er is veel veranderd.

(Een grote vangst wilde paddenstoelen, 2015 – Lembeekse bossen, België)

Het belang van degelijk outdoor materiaal en het onderhoud ervan leerde ik ook van Angelo.  Je wilt namelijk niet nat worden of kou lijden in de winter door slecht onderhouden schoenen of verkeerd gekozen kledij en materiaal. Niet alleen goed materiaal is belangrijk maar ook hoeveel materiaal je mee sleurt. Ik kan mij inbeelden dat velen onder ons ook in het begin kilo’s aan materiaal hebben meegesleurd en het zich achteraf erg beklaagd hebben. Been theredonethat! :-D

(Vogezen, Frankrijk 2017)

 En zo blijf je maar bijleren. Eenmaal je begint met de natuur te ontdekken, bushcraft en alles wat met hiermee te maken heeft, blijf je leren. Het is een bodemloze put van kennis. En je kiest zelf hoe ver of extreem je hierin meegaat. Voor sommigen blijft het bij gezellig met anderen buiten aan een kampvuurtje zitten en onder een tarpje slapen, voor anderen is het zich verdiepen in de skills en craftsvan de natuurvolkeren. Weet je, het is allemaal ok. Zolang je er maar een gelukkiger mens van wordt en meer respect krijgt voor de natuur om ons heen.

(Wildkamperen in Durmitor National Park te Zabljak, Montenegro, 2018)

 Ik kijk er alvast enorm naar uit om dit met jullie te delen en als jullie vragen hebben, aarzel dan zeker niet om ze te stellen. Je kan mij ook steeds volgen op Facebook of Instagram onder de profielnaam Sofie Geronimo. Alvast tot dan of tot buiten!

Avontuurlijke groetjes,

Sofie