Door: Jet Jongepier - 22 / Jul / 2024
Het inspirerende verhaal van onze ambassadeur Miriam Lancewood
English version below*
Miriam Lancewood (40), bekend van haar avontuurlijke leven in de wildernis, is sinds kort onze nieuwe ambassadeur! Haar boek, "Woman in the Wilderness’’ (Mijn leven in de Wildernis) werd een gids voor iedereen die droomt van een eenvoudiger, natuurlijker leven. Haar ervaringen en expertise maken haar de perfecte vertegenwoordiger van Bushcraftshop en daar zijn we natuurlijk heel trots op. Miriam inspireert anderen om de natuur in te trekken, hun eigen avonturen te beleven en de schoonheid te ontdekken in eenvoud en zelfvoorziening. Haar leven is een avontuur dat ons uitdaagt om na te denken over wat echt belangrijk is en ons herinnert aan de kracht van de natuur.
Zij en haar grote liefde Peter Lancewood (70) leefden 7 jaar in de wildernis, soms maandenlang zonder contact met andere mensen, volledig op elkaar en de natuur aangewezen. Hun leven was een voortdurende ontdekkingstocht, zowel van de wereld om hen heen als van hun eigen innerlijke kracht én veerkracht. De lange winter nachten, waarbij ze rond 18.00 al in de tent lagen omdat het donker was, brachten veel herinneringen van vroeger naar boven, zonder afleidingen om ze te verdrijven. ‘’Daar moet je mee leren omgaan. Maar na verloop van tijd verminderde dit vanzelf, zonder dat ik die gedachten hoefde te analyseren."
Als kind zat Miriam bij de scouting. "Net als veel andere bushcrafters," zegt ze. Al vanaf jonge leeftijd vond ze het geweldig om vuurtjes te bouwen, te pionieren en door de bossen te lopen. Elk jaar ging ze met haar familie op vakantie naar Frankrijk, waar ze de bergen toch wel het meest fantastisch vond. Deze ervaringen legden de basis voor haar latere liefde voor de natuur en het buitenleven. Na de middelbare school koos Miriam voor de sportacademie, maar tegen de tijd dat ze klaar was, had ze een hekel aan school. "Toen ik twintig was, was ik al 16 jaar naar school geweest en eigenlijk had ik helemaal geen zin meer om dan óók nog les te gaan geven," herinnert ze zich. Toch voelde ze zich verplicht om door te gaan in de richting waarvoor ze had gestudeerd. "Mijn ouders hadden alles betaald, ik dacht ik kan niet zomaar stoppen," vertelt Miriam. Om een visum te kunnen krijgen, werkte ze een jaar in Nieuw-Zeeland. "Dat is eigenlijk mijn echte eerste en laatste baan geweest," zegt ze lachend.
Het idee van een leven zonder een 9-tot-5 baan was iets waar Miriam nooit over had nagedacht. "Het is nooit in me opgekomen dat je kunt leven zonder te werken." Dit veranderde toen ze tijdens een reis door India Peter ontmoette, een avontuurlijke Nieuw-Zeelander. "Peter had zijn baan opgezegd, leefde extreem zuinig en kon van zijn spaargeld leven door de rente." Hij introduceerde Miriam het idee van een leven buiten de conventionele samenleving, iets wat haar diep raakte en inspireerde. Ze besloten samen hun comfortabele leven achter zich te laten en de wildernis van Nieuw-Zeeland in te trekken. Ze kozen ervoor om te leven zonder moderne gemakken, volledig afhankelijk van hun eigen vaardigheden en de bronnen van de natuur. "Het ligt er allemaal aan hoeveel luxe je wilt. Als je kunt leven zonder luxe, dan ben je automatisch veel meer vrij. Dat is de sleutel," legt Miriam uit. Elke dag bracht nieuwe uitdagingen: voedsel zoeken, onderdak vinden en omgaan met de grillen van het weer. Maar voor Miriam voelde dit als thuiskomen.
De eerste winter in de wildernis was zwaar. Toch leerden Miriam en Peter snel. Ze jaagden op wilde dieren, verzamelden eetbare planten en bouwden onderkomens van natuurlijke materialen. Hun surviving skills verbeterden met elke dag die voorbijging. "Voordat we de bush ingingen, las Peter een boek over paddenstoelen. Na een halfjaar klapte hij het boek dicht en zei: 'Oké, we gaan geen enkele paddenstoel meer eten. De eetbare lijken te veel op de giftige.’ Heel veel planten en bessen zijn giftig, als ik het niet precies weet, eet ik het gewoon niet. Maar bijvoorbeeld de brandnetel, daar kan je niet mis mee zijn. Die droog ik en daar maak ik poeder van. Daar zit hartstikke veel proteïne in.'"
Miriam's primitive skills werden verder aangescherpt toen ze het met Peter en zijn broer had over een mogelijk apocalyptisch scenario. "Als er een apocalypse zou plaatsvinden, wat zou ik dan doen? Toen ben ik mezelf heel bewust allerlei vaardigheden gaan aanleren. Ik begon met het leren jagen met pijl en boog, eigen groenten verbouwen en leerde looien." Daarnaast leerde ze touw maken van Flax (Phormium Tenax), een soort enorm gras dat onder andere door Maori gebruikt werd om kleding van te maken. "Daar haal je een haartje vanaf met je nagels en dat kun je vlechten. Daar heb ik touw mee leren maken.'' Later bouwde ze een hut zonder moderne hulpmiddelen. "Ik begon met een hut bouwen en ook toen dacht ik 'don't outsource common sense'. Dan leer je zelf na te denken. Ik heb de hele hut gebouwd zonder hulp van buitenaf."
Peter Lancewood werd in 2019 ernstig ziek, daardoor werden ze genoodzaakt om terug te keren naar de bewoonde wereld. Nu, vijf jaar later gaat het een stuk beter met Peter en leeft hij samen met Miriam in een off-grid stenen hutje in de bergen van Bulgarije, met grote moestuin. Voor anderen zou dit uitermate primitief zijn, maar Miriam en Peter ervaren dit als luxe, na al die jaren in een tent. Peter is door zijn gezondheid (op dit moment) niet meer in staat om de wildernis in te trekken.
"Of ik de wildernis mis? Alles heeft z'n tijd. Ik zie het een beetje als een plant die groeit, bloeit en daarna verdort de bloem en is het klaar. Je moet goed voor jezelf bedenken, in welke fase zit ik nu? Groei, bloei of het einde? Je moet niet vast blijven houden aan iets dat vroeger bloeide. We hebben 7 jaar in de wildernis gewoond, ik zal dat niet nog een keer willen doen. Ik hoef me daar ook niet aan vast te klampen, we hebben nu een totaal ander leven. We hebben een huisje hier, wel zonder elektriciteit, dat wel. Iedere 7 tot 10 jaar doen we weer iets nieuws."
"Ik denk dat mijn toekomst ligt in de Himalaya in India. Op de lange termijn zou ik daar graag willen wonen in een tent. Je mag daar maar drie maanden zijn vanwege het visum, maar ik ben van plan om dan telkens drie maanden in India en drie maanden in Nepal verblijven. Alleen maar bergen beklimmen, wandelen en bergen beklimmen." Wat Miriam vooral trekt aan de Himalaya is dat het op schaal zo ongelofelijk groot is. "Het is mindblowing. Als je daar bent voel je jezelf heel klein, dat voelt als een opluchting. Al je problemen, je verleden en je ideeën voor de toekomst lijken daardoor ook weer heel erg klein. De wereld van gedachten verdwijnt daar en dat is heel erg fijn."
Als ambassadeur van Bushcraftshop, deelt Miriam haar kennis en passie met een nog breder publiek. "Ik vind het hartstikke leuk om ambassadeur te zijn, ook omdat Bushcraft iets is wat wij écht doen. Bushcraft is een mooi iets omdat het gericht is op het verlangzamen, de tijd nemen en de connectie met de natuur te voelen. Wat ik ook heel bijzonder vind aan Bushcraftshop is jullie manier van werken en hoe Erik (founder) de boel runt. Dat er geen fysiek kantoor is en de meesten niet eens in Nederland zitten maar ondertussen ook reizen en avonturen beleven en tegelijkertijd op de laptop werken."
Voor 2025 staat er een mooie Wilderness Experience gepland samen met Miriam en jij kunt daarbij zijn! Zorg dat je ingeschreven staat voor onze nieuwsbrief - via onze homepage - voor meer informatie zodra deze bekend is.
Haar inspirerende boeken: 'Liefde in de Wildernis' en (pre-order) 'Mijn leven in de Wildernis' vind je in onze webshop, klik hier
Als je geïnteresseerd bent in Miriam Lancewood haar avonturen en ervaringen, volg haar dan op YouTube waar ze regelmatig nieuwe (en natuurlijk inspirerende) video's uploadt en bezoek haar website: www.miriamlancewood.com
Miriam schrijft ook blogs voor Bushcraftshop, lees hier haar blog over 'de kunst van het niets doen' en hou natuurlijk onze website in de gaten voor meer!
ENGLISH VERSION: