Alleen kamperen met Bianca Onderweg

Mijn eerste ervaring met alleen kamperen

Ik ben zojuist aangekomen met de trein in Le Puy-en-Velay. Ik ben al een paar jaar niet op vakantie geweest, omdat mijn vrienden geen zin, geen geld of geen tijd hebben om met me mee te gaan. Maar ik heb geen zin om weer een zomer in Nederland te blijven en daarom ga ik dit jaar alleen kamperen in Frankrijk. In een reisgids van Frankrijk heb ik vrij random wat plekken opgezocht waar ik heen wil en daarom begin ik mijn eerste solo reis dus, zonder daar een hele goede reden voor te hebben, in Le Puy-en-Velay. 

Sinds ik op mezelf woon ben ik eigenlijk nooit meer gaan kamperen. Speciaal voor deze vakantie heb ik een 3-persoonstent met een klein voortentje wat in totaal 5 kilo weegt, een erg dun matje (zodat het in mijn rugzak past) en een lichte slaapzak met een comforttemperatuur van 10 graden gekocht. Voor de zekerheid heb ik ook nog een fleecedeken mee. Dat matje is maar 2 cm dik en ik moet er zelf veel lucht bij blazen, zodat mijn schouder en heup de grond niet raken. Ik heb een bord, beker en bestek bij, maar geen brander en geen pannen. Mijn rugzak heb ik in de aanbieding bij een supermarkt gehaald en die past eigenlijk niet goed. De afstand tussen de schouderbanden en de heupband is te lang, waardoor mijn rugzak volledig aan mijn schouders hangt. Mijn rugzak weegt waarschijnlijk meer dan 20 kilo, dus na een uur wandelen heb ik veel spierpijn in mijn schouders en nek.

De wolkbreuk

Vol goede moed zet ik mijn tent op en een paar dagen lang vermaak ik me prima. Wel zijn de nachten fris en zelfs met mijn fleecedeken in de slaapzak heb ik het ’s nachts erg koud. Op de dag van aankomst is het nog mooi weer, maar vanaf dag 2 regent het regelmatig. Ik heb één lange broek mee en één vest met lange mouwen en die heb ik de eerste week iedere dag aan. Op dag vier sta ik in het postkantoor om postzegels te kopen wanneer het plotseling keihard begint te regenen. Maar dan ook echt keihard. Al snel staat de hele straat vol water. Er zit ergens een kuil in de weg en daar loopt het water zelfs over de motorkappen van de auto’s heen. Misschien duurt de stortbui maar zo’n 10 minuten, maar in die 10 minuten valt er ook serieus veel regen. 

De hele camping staat blank en iedereen moet vertrekken. Caravans worden naar een camping een paar dorpen verderop verwezen en diegene met een trekkerstentje mogen gratis overnachten in de jeugdherberg. Mijn tent heeft gelukkig niet gelekt. Alleen de fleecedeken in de voortent en de kleding die aan de waslijn hangt is nat geworden. Omdat alles nat is, besluit ik al mijn spullen naar de toiletgebouwen te brengen. Ik loop minstens twintig keer heen en weer. Doordat mijn tent doordrenkt is met water krijg ik hem niet goed ingepakt en als het na drie pogingen wel lukt komt dat omdat ik vergeten ben de tentstokken en haringen er mee in te rollen. Door alle stress, omdat iedereen al weg is behalve ik, krijg ik mijn spullen niet allemaal in mijn rugzak. Uiteindelijk sta ik daar dus met mijn rugzak en meerdere kleine tassen die onder andere mijn tentstokken en natte kleding bevatten.

Ik krijg van een man uit het dorp een lift naar de jeugdherberg. Dat is echt superfijn, want ik weet niet hoe ik anders alles daar had moeten krijgen. Ik deel mijn kamer met nog twee vrouwen die morgen gaan beginnen aan de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella (dit is blijkbaar één van de startpunten, ik had echt geen idee). Stiekem kijk ik er naar uit lekker een nacht in een bed te slapen, maar dat valt tegen. Het is heel erg warm op de kamer, dus ik kan maar moeilijk in slaap komen. Het helpt ook niet dat één vrouw heel erg snurkt en de andere niet weet hoe ze haar alarm moet instellen op haar telefoon en daarom elke vijf minuten het licht aan doet om te kijken hoe laat het is. Ik verlang echt enorm terug naar mijn tent met de te dunne mat en slaapzak. 

Alleen kamperen: spannend of ontspannend?

Ik schrijf dit nu in de tegenwoordige tijd, maar eigenlijk is dit verhaal al lang geleden gebeurd. Het lijkt misschien ook alsof ik het helemaal niet naar mijn zin heb gehad, maar het tegendeel is waar. Na de wat turbulente start heb ik een heerlijke vakantie gehad. Ik ben verder door gereisd naar het zuiden waar het beter weer was en ik heb hele mooie wandel- en fietstochten gemaakt en ik heb vooral ook veel geleerd. Zo leerde ik dat af en toe tegenslag erbij hoort wanneer je reist, maar ook dat die tegenslagen juist de sterke verhalen zijn die je achteraf graag aan anderen verteld. Zoals dit verhaal bijvoorbeeld. En ook een belangrijke les is dat ik prima reisgezelschap ben voor mezelf en dat alleen kamperen of reizen helemaal niet eenzaam hoeft te zijn. Ik vond het de eerste week erg spannend, maar daarna vooral heel ontspannend. 

Normaal gesproken moet je altijd rekening houden met de mensen om je heen als je iets gaat ondernemen. Wat gaan we doen? Hoe gaan we er heen? Waar en wat gaan we eten? Compromissen worden gemaakt. maar tijdens het alleen kamperen kan ik alles zelf bepalen. Wat ik ga doen. Wanneer ik dat doe. Hoe laat ik op sta. Hoe laat ik ga slapen. Of ik langer dan gepland op de camping blijft of juist eerder vertrek. Wat ik ga eten, hoe laat ik ga eten. Ik hoef met helemaal niemand rekening te houden. Ik doe gewoon waar ik zin in heb en me goed bij voel. Dat geeft een mate van ontspanning die alleen te ervaren is wanneer je voor een langere periode alleen jezelf als gezelschap hebt. En ik voel me nooit eenzaam op de camping, want er is altijd wel iemand om een praatje mee te maken. 

Een goede voorbereiding is belangrijk

Ik leerde nog één heel belangrijke les en dat is dat je je goed moet voorbereiden. Vooral een goede rugzak (die goed past) en een goede nachtrust zijn heel belangrijk. Bedenk dus goed bij wat voor temperaturen je wilt gaan kamperen. Niet alleen deze vakantie, maar ook in de toekomst. Zelf heb ik nu gekozen voor de Therm-a-Rest NeoAir Xtherm slaapmat. Deze mat heeft een zeer kleine pak maat en weegt weinig, maar ligt wel heel comfortabel en houdt mijn lichaamswarmte goed vast. Ik kan hem gebruiken tijdens zwoele zomernachten, maar ook bij koude nachten in de bergen. Kies ook voor een slaapzak met de juiste comforttemperatuur. Dat is namelijk de laagste temperatuur waarbij je comfortabel kunt slapen. En zelfs in de zomer in Frankrijk kan het ’s nachts dus kouder zijn dan 10 graden. En wat de tent betreft ga ik tegenwoordig voor een lichtgewicht 2-persoonstentje, zoals de MSR Hubba Hubba NX tent die van nylon gemaakt is. Nylon heeft een zeer laag gewicht, ook als de tent nat is. En een tarp kan bij slecht weer ook echt ontzettend handig zijn.

Deze drie weken alleen kamperen bevielen zo goed dat ik daarna nog een keer drie weken ben gaan kamperen in Frankrijk. Toen had ik wel een brander en een lichtgewicht pannensetje mee. Het is toch een stuk goedkoper en ook leuker om zelf te kunnen koken tijdens het kamperen. En toen had ik de smaak helemaal te pakken en ben ik ook nog een keer alleen drie weken gaan kamperen in Zwitserland. Ik heb met de trein een hele ronde door Zwitserland gemaakt en veel mooie plekken gezien. Ik kan een boek vol aan verhalen vertellen over de dingen die ik heb meegemaakt en de mensen die ik heb ontmoet tijdens mijn kampeerreizen, maar die mag ik misschien een andere keer nog vertellen. 

Ben je nieuwsgierig geworden? Kijk dan eens op mijn reisblog Bianca Onderweg